Ik was aan het joggen op een warme zaterdagmiddag in juli toen ik haar zag. Ze was een hond aan het uitlaten in het veld naast waar het joggingpad langs de speeltuin liep. Ze droeg een witte korte broek en een mouwloos rood topje. Ze was nog steeds een vos en haar lichaam was nog steeds in orde, net als in de tijd dat we nog een stel waren.
Haar naam was Helen en ze was een van de mooiere meisjes van mijn middelbare school geweest. Ze had lang bruin haar, diepbruine ogen en een lichaam dat hoofden deed omdraaien. Ze was een heel aardig en attent persoon, maar ze intimideerde veel jongens in die tijd, waaronder ik, deels vanwege haar voortreffelijke uiterlijk, maar vooral omdat haar moeder lerares Engels was op onze school. In de lente van ons laatste jaar speelden Helen en ik samen in een toneelstuk en we konden het goed met elkaar vinden. Ik vond haar makkelijk om mee te praten en ze had een goed gevoel voor humor. Ze was sexy, maar ze gedroeg zich niet zo. We hadden verkering de laatste maanden van ons laatste jaar en ons eerste jaar op de universiteit. Ze ging naar een andere school om haar diploma als verpleegster te halen, dus we gingen uiteindelijk ieder onze eigen weg. We waren nu midden twintig, en het was meer dan vijf jaar geleden dat ik haar gezien had.
“Helen? Helen, ben jij dat?” vroeg ik terwijl ik op een paar meter afstand van haar tot stilstand kwam. De hond sprong op me af, maar ze rukte aan de riem.
“Af, Babs,” zei Helen. “Will? Holy Smoke, ik kan het niet geloven!”
We deelden een korte, zweterige omhelzing en de hond sprong op tot bijna aan mijn schouders.
“Dit is Babs,” zei Helen. “Ze is een Jack Russell Terrorist. En niet al te goed getraind, ben ik bang.”
“Is ze jouw hond?” vroeg ik.
“Nee, ze is van mijn moeder. Mam woont daar,” zei ze, wijzend naar de ingang van The Ridge, een chique wijk met mooie huizen op vrij grote kavels.
Haar moeder was Connie, mijn oude lerares Engels. Ze was ook een stuk, althans dat was ze op de middelbare school geweest. Ik denk dat ze toen nog een dertiger was, met een slank atletisch lichaam, een strakke kont, stevige tieten en een prachtige glimlach. De meeste jongens op school vonden haar een stuk, en ze fantaseerden allemaal over haar, en dat hielp om Helen voor velen van hen een handje te helpen.
“Hoe gaat het met mevrouw Connie?” vroeg ik.
“Goed, denk ik. Maar het is nu juffrouw Connie. Zij en mijn vader zijn een paar jaar geleden uit elkaar gegaan, maar het gaat goed met haar, ze heeft alleen een hekel aan mannen tegenwoordig. Hij was aan het rotzooien met een hoertje op zijn werk en werd betrapt. Dus heeft ze hem genageld in de scheiding en kocht een mooi huis met een zwembad en een bubbelbad!”
“Geeft ze nog steeds les?”
“Oh ja,” zei ze lachend. “Nog steeds in hetzelfde klaslokaal, met dezelfde syllabus, en nog steeds de harten van puberjongens op hol brengend!”
“Nou, je ziet er goed uit, Helen,” zei ik. “Waar woon je tegenwoordig?”
“Overal en nergens,” zei ze. “Ik ben een reizende verpleegster. Ik ga werken op plaatsen waar een groot tekort aan verpleegsters is, krijg goed betaald en kan de wereld zien. Ik ben net een paar weken terug uit Alaska; ik ben daar zes maanden geweest. Ik logeer nu een paar weken bij mam, en dan ga ik naar Zuid-Amerika!”
“Zuid-Amerika! Wow.”
“Yep, Venezuela. Ik heb mijn Spaans bijgespijkerd. Hoe zit het met jou? Waar woon jij? Wat ben je aan het doen?”
“Ik verkoop medische apparatuur. Het gaat best goed. Ik heb een huis gekocht met uitzicht op het park, ongeveer een mijl van hier.”
“Oh, leuk, we zijn praktisch buren! We moeten eens afspreken als ik hier ben. En ik weet zeker dat mam je graag wil zien.”
Daar was ik niet zo zeker van. Toen ik bij haar les volgde, leek ze me aardig te vinden als student en genoot van mijn opmerkingen en humor. Maar nadat ik met Helen begon uit te gaan, leek ze zich kouder tegen me te gedragen.
“Klinkt als een geweldig idee,” zei ik, “ik zou het graag doen. Het zal leuk zijn om bij te praten en Miss Connie weer te zien!”
Ze vertelde me het telefoonnummer en ik herhaalde het een paar keer zodat ik het niet zou vergeten. Ze zei me de volgende dag te bellen en ik beloofde dat ik dat zou doen.
Toen ik de volgende dag belde nam Connie de telefoon op.
“Nou, als dat niet de sprankelende humor van Franklin High is!” lachte ze. “Helen zei dat je misschien zou bellen. Hoe gaat het met je, Will?”
Ik gaf haar de korte update en toen vertelde ze me dat Helen er niet was, maar dat ze me wilden uitnodigen voor een kookmaal bij het zwembad.
“Wat dacht je van donderdagavond?” vroeg ze. “Komt dat je uit?”
“Dat zou goed zijn,” zei ik.
“Oké, dan zijn we er klaar voor. Kom rond zes uur. We grillen bij het zwembad, drinken wat, praten wat bij en dan hebben we een pop quiz over Antigone!”
“Ugh,” kreunde ik, lachend.
“Oké, misschien niet Antigone. Wat dacht je van Stevie Ray Vaughan?” lachte ze.
Ze had een leuke lach. Het was cool dat ze nog wist dat ik van de Blues hield. En alle coolheid die ik in het verleden bij haar had bespeurd was onbestaande.
Op donderdag om zes uur ’s avonds klopte ik op hun deur. Ik had een pak bier in mijn ene hand en een fles wijn in de andere, wat het omhelzen ongemakkelijk maakte toen Helen en Connie me binnen zagen komen. Dus legde ik de koopwaar neer, gaf ze allebei een knuffel en bedankte ze dat ik mocht komen.
Ze zagen er allebei verrukkelijk uit. Helens haar zat in een paardenstaart en ze droeg een kort denim broekje en een strak, wit t-shirt, haar gebruinde armen en benen straalden in contrast en het kant van haar beha stak af tegen het dunne katoen van haar shirt. Connie was vuriger dan ooit, en hoewel ze halverwege de veertig moest zijn, zag ze er geen dag ouder uit dan toen ik haar acht en negen jaar eerder lessen had gevolgd. Haar vuilblonde haar was korter en een beetje gekroesd. Ze droeg een bloemige zomerjurk tot boven de knieën gezoomd, en haar lange benen en armen waren mooi getond en gebruind.
Ik volgde hen door het huis naar het zwembad achter. Ik zette het bier op ijs en pakte er een voor mezelf. Zij hadden elk al een glas wijn.
“Jullie twee zien er geweldig uit!” zei ik, terwijl we plaatsnamen op het terras. “En juffrouw Connie, u ziet er geen dag ouder uit dan toen ik op de middelbare school zat.”
“Oh, alsjeblieft,” bloosde ze. “En, het is gewoon Connie, nu. We zitten niet meer op school!”
“Oké, Connie. Maar, ik ben serieus, je ziet er geweldig uit. Je traint zeker, je ziet er geweldig uit.”
“Pilates, aerobics, ik zwem een beetje en ik ben aan het hardlopen geslagen. Helen zei dat ze je tegenkwam toen je zaterdag aan het hardlopen was, dus blijkbaar doe je het nog steeds.”
Ik had op de middelbare school en de universiteit aan langlaufen gedaan, en na mijn afstuderen ben ik wedstrijden, marathons en zelfs een paar ultramarathons gaan lopen.
“Ja, ik ben er nog steeds mee bezig. Mijn positieve verslaving, denk ik. Het helpt me mijn bier drinken te rechtvaardigen!” Ik lachte en hief mijn flesje.
“Je hebt een paar marathons gelopen als ik het me goed herinner,” zei Connie.
“Dat heb ik,” antwoordde ik. “Ik heb vorig jaar New York gelopen. Maar nu niet in de planning.”
“Ik denk dat dat gewoon een ongelooflijke prestatie zou zijn,” zei ze. “Ik heb een paar 10K’s gelopen, maar ik denk niet dat ik ooit 26 mijl zou kunnen lopen!”
“Oh, als je een 10K kan doen,” zei ik, “dan kan je ook een marathon doen. Het is gewoon een kwestie van je toewijden aan de training. Er zijn geen kortere wegen!”
“Misschien een dezer dagen zal ik het proberen.”
“Je kunt het doen. Zoals ik al zei, het is echt een kwestie van plannen en trainen en niet overhaasten.”
De avond vorderde met gemakkelijke gesprekken tussen ons drieën, hamburgers en kip op de grill, aardappelsalade en maïs op de kolf. Het was allemaal heerlijk en ik spoelde het weg met een aantal biertjes. Om ongeveer kwart voor tien zei Connie dat ze naar bed ging en zei haar welterusten. Ze verdween achter de openslaande deuren die naar haar grote slaapkamer leidden. Babs, die het grootste deel van de avond op een vlot in het zwembad had liggen dobberen, kwam vlak achter haar aan.
Toen waren Helen en ik alleen. We hadden de hele avond herinneringen opgehaald en we gingen zo door, pratend over de tijden die we hadden gedeeld. We praatten elkaar bij over onze persoonlijke levens en roddels. Ik vertelde haar dat ik al meer dan een jaar geen serieuze relatie meer had gehad; zij was vaag en zei alleen dat relaties niet zo goed pasten in haar huidige leven als reisverpleegster.
“Heb je zin om te zwemmen?” vroeg Helen me.
“Ik heb mijn zwembroek niet bij me,” zei ik.
“Draag je nog steeds boxers?” vroeg ze.
Ik zei van wel.
“Draag je die nu?”
Ik zei van wel.
“Dat zal werken!” zei ze. “Kom op, stap in. Ik ben zo terug!” en ze stuiterde het huis binnen.
Ik trok mijn shirt, broek en schoenen uit en dook erin. Na ongeveer zestig seconden kwam Helen weer door de deur van de woonkamer, in een zwarte bikini, ze paradeerde naar de rand van het zwembad en liep de trap af naar het ondiepe gedeelte. Haar pak liet niet veel aan mijn verbeelding over. Ze had een killer lichaam en ik bewonderde elke centimeter ervan. Op deze warme zomeravond was het water koel tegen mijn huid, maar ik voelde nog steeds een warme tinteling beneden. Na een paar minuten speels spetteren gingen we op de trap van het zwembad zitten en praatten we verder bij. We zaten dicht bij elkaar, maar we raakten elkaar niet aan.
“Weet je nog de eerste keer dat we samen gingen zwemmen?” zei ze.
“Hoe zou ik dat ooit kunnen vergeten?” zei ik. “Je was zo slecht!”
Ik was op school in het zwembad gedoken en door het stromende water was mijn zwembroek van me af gerukt. Helen greep hem en was al uit het zwembad voordat ik boven water kwam. Ze liep lachend met mijn zwembroek rond en ik kon een half uur lang niet uit het zwembad komen.
“Je hebt het later wel goedgemaakt. Ik heb het je vergeven.”
“Ik weet het nog,” zei ze glimlachend. Die avond pijpte ze me in het bos bij de vierde fairway van de openbare golfbaan.
“Weet je nog dat je stripper wilde worden?” Zei ik.
Ze lachte. “Ja, godzijdank is dat niet gelukt!”
“Ik denk dat het juist goed uitpakte,” zei ik.
Dit was vlak nadat we verkering kregen. We waren wat aan het drinken op een feestje en waren wat aan het dollen over wat we wilden gaan doen als we ouder waren, en op de een of andere manier zei ze dat het haar leuk leek om stripper te worden. Ik zei haar dat dat geweldig klonk, ik zou haar wel willen zien oefenen. Dus gingen we terug naar mijn huis en naar de kelder… mijn ouders waren weg naar een sociaal evenement… en ik zette wat muziek op. Al snel wiegde Helen op de muziek en al snel ging haar blouse uit, en toen haar rok, terwijl ze meedeinde met de groove. Toen gooide ze haar beha opzij en droeg alleen nog maar haar slipje, en mijn lul was spijkerhard. Toen ze eenmaal uit haar slipje was kon ik me niet langer beheersen en ik schoof op mijn knieën voor haar en begon haar harige bosje te likken. Ik wist niet wat ik aan het doen was, maar tegen die tijd waren we allebei zo geil dat het niet meer uitmaakte, en al snel neukte ik haar helemaal suf, onze eerste keer samen.
“Misschien voor jou!” zei ze. “Maar ik was doodsbang tot ik mijn volgende menstruatie had!”
“Dat was ik ook!” antwoordde ik. We lachten erom. Maar toen was het nog niet grappig.
Al snel kwamen we uit het zwembad. Helen ging zich omkleden en ik stapte uit mijn natte boxershort en in mijn droge korte broek. Toen we welterusten zeiden vroeg ik haar of ze zaterdagavond met me uit wilde gaan.
“Will,” zei ze. “Je moet weten dat ik echt niet geïnteresseerd ben in een relatie. En ik ben hier nog maar een paar weken…”
“Dat weet ik,” zei ik. “Ontspan je. Maar nu je hier toch bent, waarom niet? Vanavond was leuk, vind je niet?”
Ze glimlachte en zei ja, dat was het.
We spraken af dat ik haar om zeven uur zou ophalen en dat we dan iets zouden gaan doen.
We gingen zaterdag uit en we deden het gewoon. We gingen naar een lokale tent en aten pizza en bier en praatten, daarna hingen we rond en luisterden naar een gitaar en bas duo die een set speelden op de patio. Toen ik haar naar huis bracht was het een beetje ongemakkelijk toen ik haar afzette.
“Ik weet niet wat ik moet doen!” zei ik, terwijl we welterusten zeiden.
“Wat bedoel je?” vroeg ze.
“Moet ik je proberen te zoenen of niet?”
Ze barstte in lachen uit. “Wat wil je dan doen?”
“Het lijkt me dat een kus wel op zijn plaats zou zijn,” zei ik.
“Oké, ga je gang, Romeo!” zei ze, tuitte haar lippen, sloot haar ogen en poseerde.
Ik lachte en pikte haar op de hoek van haar mond.
Een paar dagen later was ik aan het hardlopen in hetzelfde gebied waar ik Helen was tegengekomen toen ze Babs uitliet. Terwijl ik in mijn typische dagdroom was, merkte ik dat een andere hardloopster me vanuit de andere richting naderde. Het was een aantrekkelijke vrouw, slank en atletisch met een soepele, gelijkmatige pas. Ze was gekleed in een gele hardloopshort die om haar bovenbenen en kruis plakte, en een wit singlet dat zweet-pleisterde op haar stevige tieten en taille. Het was Connie.
Ze herkende me niet toen we dichter bij elkaar kwamen, dus ik rende een paar meter naar rechts en cirkelde weer achter haar langs. Ik haalde haar in en begon naast haar aan de rechterkant te lopen.
“Zo Connie, je bent al begonnen met je marathontraining, zie ik!” zei ik.
Ze schrok en keek me aan en lachte.
“Oh, Will!” zei ze, “ik had je niet zien aankomen. Maar uh, nee, gewoon aan het joggen.”
We kletsten wat terwijl we samen een paar kilometer renden. Ze vroeg me of Helen en ik het leuk hadden gehad toen we de vorige avond uit waren geweest.
“Oh, zeker,” zei ik. “We hebben de hele avond bijgepraat, herinneringen opgehaald en gelachen over alles.”
“Dus jullie komen niet meer bij elkaar neem ik aan,” antwoordde ze.
“Oh nee, niets van dat alles. Het zou moeilijk zijn om een relatie te hebben op twee verschillende continenten!”
“Ja, ik geloof het wel. En Helen heeft al een paar jaar geen vaste man meer gehad en ik denk dat ze dat liever zo heeft.”
Terwijl we liepen, werd het gespreksonderwerp hardlopen. Ik vroeg of ze serieus van plan was een marathon te lopen.
“Daar ben ik niet zeker van. Denk je echt dat ik het zou kunnen?”
“Tuurlijk,” beweerde ik. “Waarom niet? Veel mensen in lang niet zo’n goede conditie als jij hebben het gedaan. Zoals ik al eerder zei, het gaat allemaal om de training. Als je het goed plant, en het goed doet, ben je voorbereid en komt het goed. En als je het dan doet, ben je niet alleen in de beste vorm van je leven, maar heb je ook iets gedaan wat 99% van de mensen op aarde niet kan!”
“Hoe is de training? Hoe lang duurt die?” vroeg ze.
“Drie of vier maanden. Het belangrijkste is dat je één keer per week een lange duurloop doet.”
“Hoe lang?”
“Je moet het minstens 20 mijl laten worden.”
“Ugh,” kreunde ze. “Twintig mijl? In de zomer?”
“Daar begin je niet mee, je bouwt het op. Je kunt 10K’s doen, dat is een goede basis. Begin met een lange van acht of negen mijl en bouw van daaruit verder. Over een paar maanden doe je 20 plus.”
“Ik weet het niet,” zei ze. “Klinkt ingewikkeld.”
“Het is een stuk eenvoudiger dan Antigone!” zei ik, en ze barstte in lachen uit. “Maar je kunt het als je het echt wilt,” ging ik verder. “Je moet je er alleen op toeleggen en je eraan houden. Het is niet makkelijk, maar het is het waard voor het gevoel dat je daarna zult hebben. Als je het wilt doen, zal ik je helpen. Ik zal met je trainen.”
“Zou je dat doen?”
“Ja, dat zou ik graag doen. Het zal leuk zijn.”
Tegen die tijd hadden we een lus rond de hele enorme buurt gemaakt tot waar ik zou afsnijden en terug zou gaan naar mijn huis. Ik zei haar er over na te denken en we namen afscheid en jogden in tegengestelde richting.
De tijd naderde dat Helen naar Venezuela zou vliegen. Ik belde haar en vroeg of ze nog een keer wilde afspreken voor ze vertrok. Ze zei dat ze niet kon omdat ze het druk had met de voorbereidingen en had afgesproken met een oude vriendin op vrijdagavond voordat ze op zaterdag zou vertrekken. Ze stelde voor dat ik zaterdagochtend misschien met haar en haar moeder mee zou gaan naar het vliegveld. Ik stemde toe en ze zei rond 7:00 uur bij haar moeder te zijn om mee te rijden.
Vrijdagavond bleef ik binnen om naar muziek te luisteren en wat te lezen. De telefoon ging en ik nam niet de moeite om hem op te nemen. Het gebeurde verschillende keren, maar er werd geen boodschap achtergelaten. Ik dacht dat het na het eten telemarketeers waren op zoek naar een sukkel. Toen ging rond half negen mijn deurbel; stel je mijn verbazing voor toen ik het licht opendeed en Helen zag staan!
“Helen!” riep ik uit.
“Mag ik binnenkomen?” vroeg ze.
“Natuurlijk,” antwoordde ik, terwijl ik de deur wijd open trok. “Is alles in orde?”
“Er is niets aan de hand. Ik heb gewoon iemand nodig om mee te praten, denk ik.”
Ze kwam in mijn woonkamer en ging op de bank zitten. Ik vroeg haar of ze iets wilde drinken en ze vroeg of ik wijn had. Ik ben geen wijndrinker maar ik zei haar dat ik een goedkope fles van iets had voor in geval van nood. Ze zei dat dat prima zou zijn, dus ik ging naar de keuken en kwam terug met een glas merlot voor haar en een biertje voor mezelf.
“Zo, ik dacht dat je vanavond met een vriend uitging,” zei ik.
“Dat was ik… dat was ook zo. Het ging niet zo goed dus ben ik weggegaan. Ik heb je gebeld maar je nam niet op. Toen ik langs haar reed zag ik je auto dus belde ik bij je aan. Het spijt me dat ik zo binnenval…” Ze nam een gezonde slok van haar wijn.
“Het geeft niet.”
“Ik ben blij dat ik niets onderbroken heb!”
We nipten aan onze drankjes en zaten in een netelige stilte.
“Mag ik je iets vertellen, Will?”
“Tuurlijk. We konden altijd zeggen wat we wilden tegen elkaar, dat weet je.”
“Dat weet ik. Maar er is iets dat ik je nooit verteld heb en dat ik wel had moeten doen.”
“Oké…”
“Ik wil niet dat je boos bent, maar weet je nog toen ik verpleegkunde studeerde en onze relatie ineens op de klippen liep?” Ik knikte. “Nou, ik had een soort van relatie met iemand anders.”
“Ah,” zei ik. Alsof het nu allemaal duidelijk was, wat natuurlijk niet zo was.
“Het is niet wat je denkt, Will. Ik liep niet achter je aan of zo. Het gebeurde gewoon op een natuurlijke manier. Het was met een van mijn klasgenoten. Haar naam is Geri. Die heb ik vanavond ontmoet.”
“Er viel weer een onbetrouwbare stilte terwijl ik dit nieuws verwerkte.
“Hoe dan ook, we werden minnaars. Ik had nog nooit seks gehad met een ander meisje. Geri wel, maar ik niet, het was allemaal nieuw voor me, en ik kon er niet genoeg van krijgen. We woonden samen, werkten samen, speelden samen, studeerden samen, sliepen samen. Het maakte al het andere in het leven beter, ik dacht, dus dit is wie ik ben! Toen, na bijna drie jaar, dumpte ze me voor een man! Ik betrapte haar terwijl ze hem neukte in ons appartement.”
“Oh, het spijt me…”
“Toen ben ik in de reisverpleging gegaan. Om er ver weg van te zijn… van haar. Maar het hielp maar tot op zekere hoogte. Ik kon gewoon niet over de pijn heen komen… het verraad… de belediging!”
Ik reikte naar haar toe en legde mijn hand op de hare. Ze pakte mijn hand vast en kneep er stevig in.
“Het spijt me dat ik je dit allemaal aandoe, Will.”
“Het is al goed, het is al goed.”
“Hoe dan ook, dat is wie ik vanavond ontmoet heb: Geri. Ik kwam haar vorige week tegen in de sportschool waar mam traint. Het was vreemd… echt vreemd… maar we hebben een minuut of twee gekletst en toen stelde ze voor om iets te gaan drinken. Dus ik dacht oké, begraaf de strijdbijl en laat het verleden het verleden zijn en zo, en ik vertrek morgen toch maar misschien kan ik eindelijk een soort van afsluiting bereiken en verder gaan.”
“Dus, wat is er gebeurd?” vroeg ik.
Ze nam nog een slok wijn en haar glas was bijna leeg. Ik bracht haar glas naar de keuken en kwam terug met een bijgevuld glas.
“Dus,” ging ze verder, en haalde diep adem. “Ze is nu getrouwd met de man. Toen begon ze te vertellen dat haar man haar wel eens met een andere meid zou willen zien vrijen, en omdat ik de laatste meid was met wie ze samen was, zou ik misschien wel eens met haar naar bed willen. En ze zei dat ze het ook niet erg zou vinden om Hubby een andere vrouw te zien neuken, dus wat dacht ik, ben ik er klaar voor, het zou leuk zijn. Ik bedoel, kan je dat geloven?”
“Oh, wow!” Zei ik. “Wat heb je daarop gezegd?”
Ze liet het met een zenuwachtig lachje weten. “Nou, ik ben niet trots op wat ik gedaan heb, maar ik kan ook niet zeggen dat ik er spijt van heb. Ik bedoel shit, ze gaf me zo’n vies gevoel, zo goedkoop; als een of andere aap in de dierentuin waar ze naar kunnen kijken en zich af kunnen trekken!” Ze huiverde en nam nog een angstig slokje wijn. “Ik noemde haar een kutwijf, gooide mijn drankje in haar gezicht en stond op en liep naar buiten!”
“Deed je dat?”
“Dat deed ik!”
“Goed zo, ga maar meid! Touché!”
“Ik ben over dat kreng heen!”
Er volgde weer een zwangere pauze terwijl we elkaars hand vasthielden en van onze drankjes nipten. Toen zette Helen haar drankje op tafel en draaide haar lichaam om me recht aan te kijken.
“Bedankt dat je naar mijn tirade hebt geluisterd, Will,” zei ze met vloeibare ogen.
“Graag gedaan, dat weet je,” zei ik, “altijd.” Ik kneep weer in haar hand en ze kneep meteen terug.
“Wil je gepijpt worden?” zei ze.
Ik viel bijna van de bank toen ik dat hoorde.
“Wat?” Vroeg ik ongelovig.
Helen begon te lachen. “Wedden dat je dat niet verwachtte!”
Ik zei haar dat ik dat zeker niet verwacht had.
“Het spijt me, Will, maar ik heb een beurt nodig! Toen ik vanavond bij Geri wegging was ik half gek! Ze maakte me zo verdomd kwaad… dat ze zo zelfvoldaan kon zijn na wat ze mij had aangedaan en wat ik had gedaan om bij haar te zijn! Ik moet weer bij een man zijn, ik moet de lul van een man weer voelen. Ik heb genoeg tijd verspild met pruilen en weglopen. Dus, het is of mijn kont op straat leuren, of naar jou komen – jij bent ongeveer de enige man waarvan ik weet dat ik hem kan vertrouwen.
“Maar, Helen, je vertrekt morgenvroeg.”
“Ik weet het, ik weet het,” zei ze, “Maar ik moet vanavond echt van bil gaan.” Ze ging met haar hand langs mijn dij omhoog en vond mijn penis. “Het kan mijn afscheidscadeau zijn.”
“Wat bezielt je?” vroeg ik.
“Ik weet het niet,” zei ze, toen streelde ze mijn harder wordende pik en voegde eraan toe: “Maar ik wil dit in me krijgen!”
Ik denk dat ik in een lichte shock was, en ik wist niet zeker of het goed was, misschien was ze te kwetsbaar, maar ik wist ook dat ik dit niet kon afslaan.
Ik droeg geen riem, dus maakte ze mijn spijkerbroek los en ritste me met minimale inspanning open.
“Ooh, geen ondergoed…” kirde ze.
“Nou, ik verwachtte geen bezoek,” kraakte ik.
“Het is serendipiteit!” zei ze. “Jij was de laatste man die ik had, en nu ben jij de volgende. Toen ging ze op me zitten.
Ze nam mijn pik in haar mond en mijn ballen in haar hand. Ze was niet de meest ervaren cocksucker van wat ik me kon herinneren, maar het vertrouwde gevoel van haar mond en lippen en tong en vingers deden me opzwellen tot het maximum. Ik hield haar haar tussen mijn vingers vast terwijl ze me pijpte alsof ze naar appels zat te happen.
Na enkele minuten haalde ze haar mond van mijn gezwollen lid en hief haar hoofd naar het mijne en kuste me. Voor het eerst in vijf jaar voelde ik haar zijdezachte tong in mijn mond. Ze zoog woest op mijn tong en pakte mijn pik in haar hand. Ze was een Alpha meisje, anders dan de Helen die ik me herinnerde.
“Laat me je slaapkamer zien!” fluisterde ze.
Al mijn opgekropte emoties maakten mij ook behoorlijk geil. Ik kon me niet herinneren ooit zo totaal, compleet, erotisch verleid te zijn. In mijn slaapkamer rukte ze haar boven- en onderbroek uit en trok mijn broek uit terwijl ik mijn overhemd losknoopte. Toen ging ze op het bed liggen en trok me bovenop haar. Ze had mijn pik in haar hand en rukte hem naar de ingang van haar geschoren kutje. Ze had rode rozenblaadjes rond haar navel getatoeëerd en een zilveren knopje erin.
“God, ik ben nat!” hijgde ze. “God, ik moet klaarkomen!”
“Geen voorspel?” vroeg ik speels, terwijl ik haar kietelde.
“Vijf jaar zonder is mijn voorspel!” zei ze.
Ik gleed in haar met nul weerstand en voelde haar eens zo vertrouwde natte warmte mijn gezwollen lul omringen.
“Neuk me, Will! Neuk me hard! Ik moet een orgasme krijgen en het wordt een groot orgasme!”
Ik beukte haar alsof er geen morgen was. Ik was al een tijdje niet meer met een vrouw geweest, dus ik was klaar om in anderhalve minuut klaar te komen. Ze molk me met haar kutwanden terwijl ik mijn lul in haar stootte. Al snel voelde ik mijn stijgende vloed van sperma op zoek naar bevrijding, op zoek naar het pad dat naar buiten leidde. Ik gromde als een gewonde krokodil toen mijn sperma door mijn staalharde schacht steeg en zich in Helen spoot, touw na touw. Ik vertraagde geleidelijk mijn ritme terwijl ik leegstroomde, langzaam in een zachtere groef.
“Blijf neuken!” siste Helen.
Met de strakke, bloedharde huid van mijn pik nu minder gespannen, gleed hij gemakkelijk in en uit Helens slijmerige gelukzaligheid. Haar handen grepen naar mijn kont en haar liezen smakten tegen me aan in een poging een hoogtepunt te bereiken.
“Blijf me neuken, Will!”
Ik begon haar harder te beffen, toen harder, toen nog harder, en mijn lul werd weer zo stevig als gehard staal. We lagen te woelen en te schommelen en de bedpoten klopten. We hielden dit een tijdje vol, waarbij ieder een keel kreunde bij elke harde stoot. Toen voelde ik mezelf mijn tweede komst naderen. Mijn tong neukte Helens mond en mijn vinger zat in haar kont, en ik kon het zweet op haar gezicht voelen, dus ik wist dat ze in de buurt kwam. Ik voelde hoe nog een gezonde dosis van mijn sperma zich klaarmaakte voor lancering, en al snel steeg het op en uit me, niet zo groot als de eerste, maar vier of vijf stevige slierten sprongen diep in Helens sappige kutje. Binnen enkele seconden slaakte ze een hoge gil en begon te schudden en haar warme stroom vloeide stroomafwaarts en uit haar, mijn uitgeputte lul en het bed onder ons doorweekt. Ik rolde op haar zij en zakte naast haar in elkaar met haar tong in mijn mond en haar vagina om mijn pik en zo bleven we een paar lange minuten liggen terwijl ik langzaam slap werd in haar.
We moeten een tijdje in slaap zijn gevallen. Toen ik bijkwam was het rond 11:30 en Helen was zich aan het aankleden. Terwijl ze de laatste hand legde aan haar schoenen, merkte ze dat ik naar haar keek en kwam naar het bed toe.
“Bedankt, Sailor !” zei ze, “Je hebt geen idee hoe hard ik dat nodig had !” Ze boog zich voorover en gaf me een snelle kus op mijn lip. “Welterusten, tot morgenochtend.” Toen was ze de deur uit.
Ik lag in mijn bed te herkauwen over mijn onverwachte nacht. Wat was er in godsnaam gebeurd? Ik vroeg mezelf af: “Heb ik net een lesbienne geneukt?
De volgende ochtend was ik precies op tijd. Connie begroette me met een grote glimlach toen ze haar deur opendeed. Ze vroeg me om koffie in de keuken terwijl we wachtten; ze zei dat Helen nogal laat was binnengekomen en dat ze nogal traag was deze morgen.
We praatten even en toen zag ik dat Helens koffers gepakt en wel in de eetkamer stonden. Ik bood aan om ze naar de garage te brengen en de auto in te pakken. Ik was net klaar toen ze beiden uit het huis kwamen.
“Goedemorgen, Will,” zei Helen koel, terwijl ze nauwelijks oogcontact maakte. Ze stapte in de passagiersstoel voorin, Connie zat achter het stuur en ik klom achterin.
Er werd niet veel gezegd in de auto, maar Helen bleef de ene geeuw na de andere onderdrukken.
“Ben je moe, Helen?” vroeg ik.
“Ja, ik ben moe. Ik heb niet zo goed geslapen,” zei ze.
“Misschien kun je wat slapen in het vliegtuig,” voegde ik eraan toe. Ze zei dat ze dat hoopte. Het was goed om te zien dat haar categorie 5 orgasme van de avond ervoor niet te veel van haar gevergd had.
Op het vliegveld controleerden we Helens koffers en gingen toen zo ver als we konden voordat we afscheid namen. Helen en Connie omhelsden en kusten en wisselden ‘ik hou van’ uit. Toen wendde Helen zich tot mij.
“Tot ziens, Will. Het was leuk je weer te zien. Bedankt voor je komst.” Ik wist niet zeker of ze bedoelde naar het vliegveld te komen, of de avond ervoor. Ze kuste me op de wang en draaide zich om, zwaaide, en ging in de rij staan voor de beveiliging.
We liepen terug de terminal uit en vonden de shuttle om ons terug te brengen naar Connie’s auto. Tijdens de rit naar huis vertelde ze me dat ze erover had nagedacht en dat ze mijn aanbod om haar door de marathontraining te coachen zou willen aannemen als ik er nog steeds voor in was. Ik zei haar, Absoluut, ik keek er naar uit. En ik zou niet alleen haar helpen, het zou mij ook motiveren om te trainen en nog een marathon te lopen.
Toen we terugkwamen bij haar huis, pakte Connie een kalender van de muur en we gingen aan de keukentafel zitten en ik schreef een trainingsschema uit. Ik verdeelde haar gebruikelijke weekkilometrage over de weekdagen en voegde voor elk weekend een lange duurloop toe, waarbij ik de afstand geleidelijk van week tot week opvoerde, om haar voor te bereiden op een grote wedstrijd in november. De wedstrijd was in de stad op ongeveer een uur afstand.
Het was nu eind juli, dus stelde ik een plan van 15 weken op met pieken van 20, 20 en 21 mijl in de weken 11, 12 en 13.
“Wat moet ik de laatste twee weken doen?” vroeg Connie.
“Eten, drinken en rusten!” zei ik. “Je wilt niet overtrainen. Als je er dan nog niet klaar voor bent, is het te laat.”
We zouden de volgende ochtend beginnen met een acht miler.
Connie was een vrij goede loper en had geen moeite met de vroege training. We liepen zij aan zij, en omdat haar natuurlijke tempo langzamer was dan het mijne, liep ik af en toe een halve mijl sneller, om dan weer terug te keren en naast haar te lopen. De tweede week liepen we negen mijl, de derde week bijna elf. Ons ritueel werd al snel dat we samen gingen hardlopen, ondertussen pratend over alles wat in ons opkwam, dan na het hardlopen een sprong in haar zwembad, en vaak maakte ze dan lunch voor ons.
Als twee mensen die samen vele kilometers hardlopen, zij aan zij, hebben we veel gespreksonderwerpen. Ik vond Connie heel gemakkelijk om mee te praten. Onze geesten leken op dezelfde manier te werken. Ik kon bijna alles tegen haar zeggen, hoe esoterisch of ‘out there’ het ook zou lijken, en zij zou me volgen en bij me zijn. En hetzelfde gold voor haar, waar haar gesprek ook heen ging, welke raakvlakken ze ook had, ik was erbij.
Ik zei eens dat het me verbaasde dat toen ik haar lessen had gevolgd op de middelbare school, ze altijd warm en vriendelijk tegen me was, maar toen ik met Helen uitging, leek ze koud en afstandelijk. Ze gaf toe dat ik gelijk had en dat het haar probleem was, niet het mijne. Ze vertelde me dat dat ongeveer de tijd was dat haar huwelijksproblemen begonnen op te spelen, en ook dat ze het idee niet leuk vond dat een man haar dochter zou neuken.
Om de een of andere reden had ik niet verwacht dat mijn oude lerares Engels zo zou praten, maar toen ze dat deed, kreeg ik er een kick van. Naarmate we elkaar beter leerden kennen, keek ik steeds meer uit naar onze trainingen.
Ze had het ook over Helen, natuurlijk. Ze had het over Helens relaties met mensen van hetzelfde geslacht (meervoud! Ik wist alleen van die met Geri) en hoe dat in het begin even wennen was. Ze zei dat ze niet dacht dat Helen lesbisch was, maar dat ze er gewoon voor open stond, en dat als een stel verpleegsters samen naar school ging, er van alles kon gebeuren. Ze vertelde me ook dat ze zich afvroeg of er iets tussen Helen en mij zou kunnen gebeuren terwijl ze thuis was. Ik dacht dat als Helen wilde dat ze het wist van onze laatste nacht samen, ze het Connie zelf kon vertellen.
Na ongeveer drie of vier weken samen getraind te hebben, hadden we een punt bereikt waarop we ons op ons gemak voelden. Connie raakte me soms aan als ze sprak, en ik werd minder terughoudend om haar ook aan te raken. Toen ze de twaalf mijl volbracht, was ze uitbundig en gaf me een dikke knuffel en kuste mijn lippen. Daarna hielden onze normale begroetingen en afscheid ook een knuffel en een kus in. Als we samen aten bleven haar ogen op de mijne rusten en haar verlegen glimlach bezorgde me vlinders in mijn buik. Mijn lendenen kregen ook vlinders, ondanks ons leeftijdsverschil van twintig jaar.
Die week had ik na het zwemmen haar badkamer bij het zwembad gebruikt en merkte dat haar toilet lekte en steeds maar door bleef lopen. Ik vertelde Connie dat ik het voor haar zou repareren, ik hoefde alleen maar naar de bouwmarkt om de onderdelen te halen. Ze was erg dankbaar en begon in haar portemonnee te graaien en ik zei haar dat ze zich geen zorgen hoefde te maken, dat het niet duur zou zijn en dat het een makkelijke reparatie was. Ze zei dat ik dan misschien wel een gratis etentje zou krijgen.
Die middag ging ik naar de ijzerhandel om de kit te kopen en bracht het terug naar haar huis. Aankloppen was inmiddels een overbodige formaliteit geworden, dus ik liep naar binnen en trof haar in de keuken aan.
“Ik ben je eten aan het koken, Will, dus ik hoop dat je geen plannen hebt! Lasagna! Ik moet koolhydraten eten!” riep ze toen ik de kamer binnenkwam.
Ik zweer het, ze probeerde me gek te maken. Ze droeg een korte gerafelde afgeknipte broek en een niet opgestopt wit t-shirt zonder beha! De katoenen stof omhelsde haar tepels als nat weefsel en trok mijn ogen als magneten. Ik weet dat ze me zag kijken en ik ging het toilet repareren met een halve stijve.
In de badkamer ging ik aan de slag. Het was een kleine ruimte en ik moest me in allerlei bochten wringen, maar ik verwijderde de ingewanden van het toiletreservoir. Maar Babs wilde helpen en liep in de weg, dus moest ik haar buitensluiten zodat ik de nieuwe onderdelen kon installeren. Ze jankte een paar minuten, maar toen moet ze lasagne geroken hebben, want ze liep weg. Na nog een kwartiertje was ik klaar, en toen ik het water weer aanzette en een paar keer doorspoelde, werkte het met kleine aanpassingen weer als nieuw.
Ik ging terug naar de keuken en de lasagne stond in de oven en Connie had een kan wodka martini’s gemixt. We gingen bij het zwembad zitten met onze drankjes. Babs sprong op haar vlot.
We nipten en kletsten het volgende uur of zo. We spraken over hardlopen, over boeken, over haar lesgeven en de problemen met kinderen tegenwoordig. We aten heerlijke lasagne en groene salade, en namen daarna een slaapmutsje bij het zwembad. Na een tijdje vond ik dat ik weg moest gaan, om niet te lang te blijven, ook al wilde ik dat niet. Terwijl we in het zachte licht zaten, keek ik naar Connie’s profiel en het subtiele rijzen en dalen van haar borsten bij elke ademhaling, haar sublieme blote tepels strak in haar hemdje, en de schoonheid van haar gebruinde, gekruiste benen, en ik zweer dat de gedachte dat ze twintig jaar ouder was net zo goed twintig dagen had kunnen zijn, want ik geloof dat ik verliefd aan het worden was.
Connie bracht me naar de deur om welterusten te zeggen.
“Dank je voor het maken van de commode, Will,” zei ze. “Ik had geen idee dat je zo’n klusjesman was!”
“Oh, ik ben oké in de badkamer!” zei ik. “Maar ik ben beter in sommige andere kamers in het huis!”
In het schemerige licht kon ik een twinkeling in haar ogen zien en een sluwe krul om haar lip.
“Oh, dat ben je, hè?” zei ze.
“Ik denk het wel. Als je nog andere klusjes hebt die aandacht nodig hebben, laat het me dan maar weten.”
We staarden elkaar een tijdje aan. Ik wist dat zij ook iets voelde, ik wist alleen niet wat. Ik leunde naar haar toe en kuste haar vol op haar mond. Ik voelde een korte weerstand, maar ik legde mijn arm achter haar rug en trok haar naar me toe. Mijn lippen gingen open, en hoewel zij aarzelde, deden de hare dat ook en onze tongen stoeiden en ik proefde haar voor de eerste keer. Zij kuste mij ook, en genoot ervan, maar haar armen bleven langs haar zijde. Toen we eindelijk uit elkaar gingen hield ik mijn armen om haar middel.
“Uh, oh,” zei Connie. “Wat was dat?”
“Iets wat ik al een tijdje wilde doen,” zei ik.
“Will, dat moeten we niet doen… je was een leerling van me…”
“Dat is lang geleden.”
“Maar je bent even oud als mijn dochter!”
“Nou en? Jij verdient een beetje jong spul!” zei ik, en deed een schuifeldansje voor haar neus.
Ze lachte en schudde haar hoofd.
Ik kuste haar opnieuw en haar lippen vertraagden deze keer niet zo veel, onze monden vlochten in elkaar en onze tongen draaiden in een sexy ballet, een lange, en ik voelde haar armen om me heen.
Toen we de kus verbraken, waren onze ogen gesloten en zeiden we welterusten.
Geen vrouw kan zo’n man kussen zonder iets te voelen. Dacht ik bij mezelf.
Ik viel in slaap terwijl ik aan haar dacht. Toen ik ’s morgens wakker werd was mijn lul harder dan ik me ooit had kunnen herinneren, hij deed pijn, en ik trok me af terwijl ik aan haar dacht. Maar ik begon een schuldgevoel te krijgen. Had ik ons nieuw gevonden gemak en comfortniveau voor lief genomen en was ik over de schreef gegaan? Ik dacht dat ik haar signalen juist had gelezen en op de juiste manier had gereageerd, maar haar aarzeling zat me dwars.
Ik belde haar die middag op maar miste haar. Toen ze me die avond terugbelde, begon ik met een verontschuldiging.
“Connie, over gisterenavond,” zei ik. “Het spijt me als ik een beetje te ver ben gegaan. Het was een prachtige avond en ik wil het niet verpesten. Accepteer alsjeblieft mijn verontschuldiging.”
“Verontschuldig je niet, Will,” zei ze, “want je hebt niets verkeerds gedaan. Ik hou van de manier waarop je naar me kijkt, en ik gaf ook signalen, ik vroeg erom. Maar toen we eindelijk, echt kusten zoals we deden… denk ik dat een heleboel dingen me ineens overvielen en het maakte me een beetje bang.”
“Welke dingen?”
“Nou, voornamelijk onze leeftijden. Het is niet dat ik niet verleidelijk ben, maar twintig jaar is een groot verschil.”
“Hé, je ex heeft een jong liefje, jij zou er ook een moeten hebben!” zei ik, om de boel wat op te vrolijken.
Ze lachte, maar voegde eraan toe: “Oké, maar dat is nog niet alles. Je bent een oud-leerling…”
“Dat was jaren geleden! Zie me maar als je trainer!”
“…En dan is er Helen. Je bent haar vriendin, je bent van haar leeftijd. Je ging met haar uit, in hemelsnaam!”
“Connie, Helen is een volwassene, ik weet zeker dat ze…”
“Ik weet het, Will, ik weet het. Zoals ik al zei, je hebt niets verkeerd gedaan. Ik wilde dat het gebeurde. Het is gewoon veel om over na te denken.”
Ze vertelde me verder dat ze de volgende ochtend zou vertrekken voor terug-naar-school oriëntatie en dat ze tot vrijdagavond weg zou zijn.
“Ik hoop dat je je trainingsrondjes doet!” zei ik.
“Dat zal ik doen, coach, dat beloof ik,” zei ze, “En ik zal klaar zijn voor onze 13-miler op zaterdag!”
“Goed. En misschien heb je deze week de tijd om na te denken over welke andere kamers in je huis mijn klusjesman diensten nodig zouden kunnen hebben!” zei ik.
Ze grinnikte en zei: “Oh, ik weet er al een. Dat is een deel van mijn probleem.”
“Goedemorgen. Ik hoop dat we de regen kunnen verslaan!” zei Connie toen ze me zaterdagochtend begroette met een snelle kus.
“Het zal ons sneller doen lopen!” grapte ik.
Het was bewolkt en warm met een kans van 70% op regen. De lucht was dik van vochtigheid en het zweet brak ons al uit voordat we klaar waren met stretchen.
Tijdens het lopen spraken we over veel verschillende dingen, zoals we gewoonlijk deden, maar we hadden het niet over ‘ons’ gehad, en ik voelde een spanning in de vibe waarvan ik dacht dat die bij ons zou blijven tot we dat wel deden.
Na een paar kilometer waren we drijfnat van het zweet en onze hardloopkleren zaten vastgeklit aan ons lichaam. Toen we de plek bereikten waar ik onze waterflessen had verstopt, stopten we om snel wat te drinken. Mijn korte broek was doorweekt en plakte strak om de bult tussen mijn benen. Connie moet het gemerkt hebben, net zoals ik zag dat haar oranje short haar bezwete cameltoe omklemde.
Op ongeveer 11 mijl vroeg ik haar hoe ze zich voelde en ze zei dat ze zich vrij goed voelde. Ik zei haar dat ik de laatste kilometers wat ging rekken, en of ze dat erg vond? Ze zei: ‘Nee, laten we het doen! Dus ik voerde het tempo op en we gingen er samen vandoor.
Onze laatste twee mijl liepen we in een snel tempo, sneller dan wat Connie gewend was, maar ze bleef bij me. Toen we na de dertien mijl langzamer gingen lopen, was ik dolgelukkig en vertelde haar hoe trots ik was. Zonder na te denken sloeg ik mijn arm om haar met zweet doordrenkte middel en kuste haar wang, en we liepen een paar passen arm in arm. Toen we vanaf de zijkant van het huis haar patio opliepen, ging zij vóór mij door het hek en ik schudde mijn hoofd in bewondering over hoe de vloeibare stof van haar shirt tegen haar slanke taille geplakt zat en haar korte broek die eruitzag als een oranje verflaag op de spleet van haar kont.
Connie ging het huis binnen, en zoals mijn gewoonte was geworden na onze loopjes, ging ik het zwembad binnen, trok mijn shirt, schoenen en sokken uit en sprong in het zwembad met alleen mijn hardloopshort aan. Ik zwom en poedelde een beetje rond, genietend van het gevoel van het koele water op mijn hete huid, dat mijn uitgeputte tevredenheid na een zware loop verzachtte. Ik trok mijn korte broek uit, wreef hem uit in mijn handen en legde hem op het terras aan de rand van het zwembad, waar ik hem gemakkelijk kon pakken om hem weer aan te trekken. Na nog een paar baantjes zwom ik naar de trap van het zwembad en ging op de onderste trede in het borsthoge water zitten en ontspande me.
Na een paar minuten kwam Connie door de openslaande deuren van haar slaapkamer naar buiten met Babs vlak achter zich. Ze liep naar haar toe en opende het hek om Babs naar buiten te laten voor een snelle plas. Ze zag eruit als een model in een strak zwart, rugloos badpak uit één stuk dat al haar rondingen goed deed uitkomen. Zonder naar mij te kijken (maar wetend dat ik naar haar keek) liep ze naar me toe en pakte mijn hardloopshort op, bracht het naar de muur en hing het aan het handdoekenrek. Toen dook ze in het diepe.
Ze kwam boven, stond tot haar schouders in het water en keek me voor de eerste keer aan. Met een ondeugende glimlach op haar gezicht gleed ze met haar handen over haar schouders en bevrijdde ze van de zwarte spaghettibandjes van haar pak. Met haar handen onder water en een draaiende beweging van haar lichaam trok ze haar badpak uit en gooide het bij het handdoekenrek. We lagen nu allebei naakt in haar zwembad.
“Als jij mag naaktzwemmen,” zei ze, “dan ik ook.”
Ze zwom naar me toe, we omhelsden elkaar en zonder aarzelen bedekte haar mond de mijne, met haar tong voorop. Haar armen omsloten me en ik manoeuvreerde haar op de trede naast me. Tegenover elkaar, diep kussend en met mijn handen haar verkennend, sloeg ik mijn benen om haar heen en trok haar zo dicht mogelijk naar me toe. Ik voelde haar tieten tegen mijn borst en de contouren van haar zoete kont in mijn handen. Haar hand greep mijn lul, nog wat slap in het koele water, maar snel groeiend.
“Ik heb hier de hele week aan gedacht!” mompelde ze.
“Ik denk er de hele tijd aan!” antwoordde ik.
Er klonk een luide donderslag van een bliksemschicht in de verte en de regen begon te vallen. Onze natte handen zwierven over onze natte lichamen en onze tongen deden een regendans.
“Kom eens hier,” zei ik zacht, en tilde haar op om op de bovenste trede te gaan zitten, het wateroppervlak net onder haar middel.
Met een eigen wil verkende mijn mond Connie’s nek en schouders, en ze zuchtte luid toen ik haar heerlijke borsten bereikte. Haar tepels, die al opgewonden waren door het koele zwembad, werden harder tussen mijn tanden en ze kreunde toen ik ze in mijn mond zoog.
Het begon harder te regenen en tegelijk met een nieuwe donderslag voelde ik hoe Connie’s stevige greep rond mijn harder wordende pik verstevigde.
Ik liet me voor haar zakken en kuste haar borsten, haar buik, haar navel. Ik legde mijn handen op haar billen en tilde haar op, en met haar prachtige, keurig verzorgde kutje vlak bij de waterlijn, begroef ik mijn gezicht in haar.
“Oh, mijn God!” kreunde ze.
Mijn mond verkende haar gretige, open spleet en ik zoog op haar lippen en spleet ze met mijn tong. Haar zilte smaak, vermengd met chloor, zorgde voor een smakelijke zoetzure cocktail. Ik kneep in haar billen en zoog haar gezwollen clit in mijn mond.
“Oh, Jezus…”
De regen kwam met bakken naar beneden, harde druppels die ons op de ondiepe treden beukten en diepe putjes in het oppervlak van het zwembad maakten. Haar handen omklemden mijn hoofd en ze duwde haar poesje in mijn gezicht en haar clit dook dieper in mijn mond. Ze kreunde toen mijn lippen haar masseerden.
Er klonk weer een donderslag en een grote windvlaag blies de bomen in de achtertuin opzij. Een palm in pot waaide om en Babs schrok zich rot, waarna ze dekking zocht onder een ligstoel. De regen kwam zo hard naar beneden als ik me kon herinneren en sloeg als rubberen kogels in mijn rug, maar met Connie’s harde vlees in mijn mond, haar sterke vingers die mijn hoofd naar haar malende schaamstreek leidden, en mijn pik lang en stijf, merkte ik het nauwelijks.
Ik keek op naar Connie en ze had een ernstige, geconcentreerde blik op haar gezicht, alsof ze diep in trance was. Haar haar zat tegen haar hoofdhuid aan en haar tepels waren groot en hard. Ze wiegde heen en weer, heen en weer, steeds maar weer, terwijl ze mijn gezicht neukte. Toen trilde haar lichaam, ze trilde van top tot teen en slaakte een kreet.
“Oh mijn God, Will…”
Het was moeilijk te zeggen vanuit mijn positie, met mijn mond ondergedompeld in een slijmerige omhelzing van kut en zwembadwater, maar ze moet een gezonde dosis van haar sperma in het zwembad gedumpt hebben.
Vervolgens trok ze mijn haar naar zich toe en mijn hoofd volgde. Ze zoog mijn tong diep in haar mond en legde haar vingers rond mijn stijve staf. De harde regen bleef ons porren en doorweken en krachtige rukwinden rammelden aan de bomen en struiken. Babs blafte bij elke donderslag.
“God, zo ben ik nog nooit opgegeten!” zei ze met een sisser. “Ik ben nog nooit zo hard klaargekomen!”
“Dat is mijn Connie-lingus!” zei ik.
“Nou, wanneer je maar wilt oefenen…”
“Ik zou graag oefenen…”
“Ik wil je binnen,” zei Connie.
“Wat, in het huis?” vroeg ik.
“Nee! In mij!” siste ze, en trok mijn opgeblazen paal in haar gulzige gat.
Ik ging bij haar naar binnen en vond de kalmte in het midden van de storm. Een mystieke, magische combinatie van een harde lul, een heet poesje en koel water. Ik pompte haar, mikkend op haar rug, maar hield haar kont voorzichtig in mijn handen om haar boven het cement van de trap uit te tillen, niet om haar mooie rug te verminken. Ze omsloot mijn nek met haar armen, begroef haar tong in mijn mond, en zwaaide zich in mij, mijn lengte opnemend met elke stoot.
We neukten als gekken. Ze kreunde toen ik mijn middelvinger in haar kontje stak voor een betere greep, en ik voelde de hete, stevige druk van haar kontgaatje. Ik wipte mijn vinger dieper in haar en ze kneep haar kontje samen als antwoord.
Haar linkerhand ging omlaag naar mijn kont en ik voelde haar vinger naar binnen glijden. Toen gingen we beiden helemaal in elkaar op, pik, tongen, vingers, en we beukten vol overgave, terwijl de storm boven ons raasde.
Onder een doordringende donderslag kwam ik klaar, en met meerdere uitbarstingen spoot ik mijn zaad in Connie. We bleven in ons, vingers, tongen en pik, zoenen, en vormden ons samen terwijl de storm geleidelijk luwde.
“Laten we het huis ingaan,” zei Connie na een paar minuten. “Ik heb nog een klusje voor mijn klusjesman.”
“Heb je die?” Vroeg ik.
“Ja. In mijn slaapkamer.”
“Ik wil je pijpen,” zei Connie.
De storm was eindelijk afgenomen tot een zachtere, gestage regen, en we hadden ons afgedroogd en lagen in haar bed, onze lichamen omhuld. Babs stond naast ons en keek de andere kant op.
“Pijpt mijn lerares Engels?” Zei ik. “Dromen komen uit!”
“Moeilijk te geloven, ik weet het! Het is al een tijdje geleden, dus ik hoop dat het de moeite waard is,” zei ze, en ging naar beneden.
Het voelde als een droom. Ze nam meteen het grootste deel van me in haar mond en ik masseerde haar hoofdhuid met mijn vingers, trok haar hoofd dicht tegen me aan en stopte zoveel mogelijk pik in haar mond als ik kon. Ik kromde mijn rug en wiegde zachtjes met mijn liezen in een poging om zoveel mogelijk van haar mond te voelen als ik kon. Ze melkte mijn ballen met een hand en kneep in mijn billen met de andere, haar mond, handen en mijn harde lul werkten samen als een geoliede machine.
Voor iemand die beweerde roestig te zijn, had ze me voor de gek kunnen houden. Ze gebruikte haar mond meesterlijk, haar embouchure stevig dempend mijn gezwollen instrument, blies me als een virtuoze blazer, kop gevend met dezelfde passie die ze had laten zien toen ze de klassieken onderwees. Ze zei dat het een tijdje geleden was, en dat ze er zeker van genoot een pik in haar mond te hebben.
Spoedig lag haar lichaam boven op het mijne en terwijl ze haar tong in mijn mond ramde, voerde ze mijn slijmerige lul in haar natte kut. Op en neer op me ging ze, in en uit, me neukend, en de kamer vulde zich met de geluiden van ons gekreun, het krakende bed en het natte geklots van onze genitaliën. Mijn oudere minnares neukte als een godin.
“God, dit had ik nodig!” zei Connie toen ze haar mond van de mijne haalde, nog steeds aan het neuken. “De hele dertien kilometer vanochtend heb ik hier aan gedacht!”
Ze liet een hoge ‘Oh God!’ horen, en ik voelde haar warme, natte stoot uit haar stromen, mijn ballen en dijen doorweekt. Ik rolde bovenop haar terwijl ze gilde en ik stootte mijn vlees in haar, keer op keer, totdat ik mijn sperma voelde opkomen en in haar voelde katapulteren, spasme na spasme. Toen onze stuiptrekkingen voorbij waren, lagen we samen, zoenend, en voelden onze lichamen in elkaar overgaan.
We moeten een tijdje in slaap zijn gevallen na een halve marathon en onze gespierde seks, en toen mijn ogen opengingen glimlachte ze naar me. Ik kuste haar.
“Hou me vast,” zei ze. “Ik wil je armen om me heen voelen.”
Ik schoof dicht tegen haar aan en zij draaide zich op haar rug. Ik lag achter haar, met mijn armen om haar heen geslagen en lepeltje-lepeltje. Al snel dwaalden mijn handen over haar strakke, ronde vlees en mijn mond ging langs haar oren, nek en schouders. Ze kirde bij mijn kussen en mijn pik werd weer hard tegen de spleet van haar kont. Ik voelde haar arm weer om haar lichaam slaan en haar hand vond mijn pik. Haar gewicht verschoof lichtjes en haar benen spreidden zich net genoeg zodat ze me in haar warme, open spleetje kon leiden. Mijn rechterhand vond haar clitoris en haar vingers voegden zich bij de mijne, ze leerde me hoe ze het lekker vond. Haar hand op de mijne, we masseerden haar vergrote liefdesknopje samen, haar verlangen en mijn leren, terwijl ik haar van achteren neukte.
We neukten een paar minuten langzaam terwijl ik haar nek kuste en vieze woordjes in haar oor fluisterde. Toen kwamen we allebei nog een keer klaar, minder kakofonisch dan onze vorige orgasmes, maar tegen die tijd beseften we allebei dat onze lichamen uitgeput waren, van het rennen, van het neuken, en van het feit dat we niets gegeten hadden.
We douchten en toen bracht Connie me naar huis zodat ik wat kleren kon aantrekken en daarna gingen we naar een café voor een late lunch van sandwiches en een paar biertjes. Nu we geliefden waren was er geen spanning en het gesprek vloeide gemakkelijk en zat vol met gelach en seksuele toespelingen en de dingen die we met elkaar in bed zouden gaan doen. Na onze tweede pitcher leunde ze voorover en zei zachtjes tegen me dat ze naar huis wilde gaan omdat ze me nog een keer wilde beffen en dat ze wilde dat ik in haar mond klaarkwam.
Ik bracht de rest van het weekend met haar door en het grootste deel daarvan werd besteed aan het bedrijven van de liefde op verschillende manieren. Connie was onverzadigbaar.
Ons liefdesleven nam een routine aan: Maandag tot en met vrijdag was het werk, zij met haar studenten, lesgeven en proefwerken nakijken, en ik met mijn werk. Door de week praatten we aan de telefoon, meestal over het hardlopen van die week en hoe geil we waren en hoe we elkaar het volgende weekend zouden verscheuren. Het weekend bestond uit onze lange zaterdagochtendloop en dan twee dagen pijpen, poesje eten en nieuwe manieren vinden om te neuken. En nieuwe plaatsen! Ik neukte haar in het zwembad, in het bubbelbad, in de douche, op de vloer, op het aanrecht. Connie was erg ongeremd op seksueel gebied, een aangename verrassing en niet wat ik had verwacht van mijn oude lerares Engels. Ze had ook een kleurrijke woordenschat, hoewel veel van haar woorden niet de woorden waren die ze in de les gebruikte.
De eerste paar weekenden waren we zo hongerig naar elkaar dat we moesten neuken voordat we gingen rennen, maar toen waren onze benen natuurlijk kapot en hadden we geen zin meer om te rennen, hoewel we onszelf dwongen. We wisten dat we nog wat zouden neuken als we klaar waren, dus dat hielp ons motiveren.
Elk weekend deden we onze lange duurloop, 15, dan 17, dan 19, dan 20 mijl, vrijden de hele middag en gingen dan uit eten. In het begin was Connie een beetje verlegen om uit te gaan omdat ze dacht dat de mensen zouden denken dat ze mijn moeder was of zoiets. Ik zei: “Onzin”, je ziet er minstens tien jaar jonger uit en je lichaam is killer, we kussen gewoon of houden af en toe een hand vast en dan snappen de mensen het wel. En dan hoef ik me misschien geen zorgen te maken over andere jongere jongens die je versieren.
Het weekend van de marathon was eindelijk aangebroken. We reden op vrijdag naar de wedstrijd, de avond voor de wedstrijd, en hadden een kamer gereserveerd in een hotel niet al te ver van de startlijn. We aten pasta en bier als avondeten… het einde van onze drie dagen koolhydraten… en probeerden vroeg naar bed te gaan, maar de slaap wilde niet komen. Ik deed Connie-lingus en neukte haar hard om ons te helpen in slaap te komen.
s Morgens stonden we vroeg op en gingen we op pad. We lieten onze spullen op de kamer, want we hadden twee nachten geboekt. Hopelijk zou zaterdagavond een feest worden!
Het weer was bijna ideaal voor een marathon. Gedeeltelijk bewolkt, temperatuur midden 50 en slechts een licht briesje. Vlak voor het startschot kusten we elkaar en we gingen op weg.
De eerste kilometers liepen we zij aan zij, toen zei ik dat ik mijn tempo moest opvoeren. Ze zei geen probleem, laten we gaan. Dat deed ik, en ze bleef bij me. Ik waarschuwde haar om het rustig aan te doen en vertelde haar over mijn eerste marathon, toen ik me geweldig voelde op vijf mijl, mijn tempo opvoerde en de prijs betaalde op ongeveer 22 mijl, toen ik de muur raakte en de laatste vier mijl voelden als veertig, pure hel.
We liepen samen. Langzamer dan ik wilde, misschien sneller dan Connie verkoos, maar we finishten samen, hand in hand.
Drie uur en tweeënveertig minuten, zestien seconden. We waren extatisch. Dat Connie tijdens haar eerste marathon zo’n goede tijd liep, vond ik ongelooflijk. We gingen uit voor bier en pizza en toen haastten we ons terug naar onze kamer en sprongen in bed. We kwamen in een heftig orgasme en slikten allebei een lading sperma door. We waren natuurlijk moe, en hadden geen moeite om in slaap te vallen.
Ik werd rond vier uur gewekt door Connie die mijn erectie streelde. Ik opende mijn ogen om haar gezicht te zien en ze staarde me aan. We lagen op onze zij, gezicht tegen gezicht, en we kusten. Connie manoeuvreerde haar lichaam dichterbij en gleed mijn stijve staaf in haar natte en klaarstaande liefdeshandschoen.
“Ik heb je weer nodig!” zei ze zacht.
Met mijn pik veilig ingebed in haar warme kutje, ramde ik mijn vinger in haar kontje voor de best mogelijke grip en dompelde mijn tong in haar mond. Op onze zij schommelden we heen en weer, opnieuw reikend naar het ultieme hoogtepunt. Zij rolde op haar rug en trok mij bovenop zich. We braken allebei in het zweet, en onder kreten van verrukking neukten we onszelf steeds dichter naar onze euforische ontknoping.
Na afloop, met mijn pik nog in haar, kneep Connie er met de spieren van haar kutje in.
“Ik ben zwanger,” zei ze zacht.
Ik viel bijna uit het bed. Mijn ogen moeten eruit hebben gezien als schoteltjes. Ze glimlachte naar me.
“Ik slikte hard en vroeg: “Wat ben je?”
“Zwanger. Ik weet het al een week of zo, maar ik wilde wachten tot na de wedstrijd om het je te vertellen.”
Er viel een korte verwarde stilte. Ik had geen idee wat ik moest zeggen.
“Ben ik de vader?” vroeg ik.
Stomme vraag. Ze gaf me een klap op mijn hoofd met een reserve kussen, maar ze had nog steeds een glimlach op haar gezicht.
“Ik zal doen alsof je die vraag niet gesteld hebt!” zei ze. Ze sloeg haar hand om mijn pik. “En deze penis is de enige waar ik in lange tijd dicht bij ben geweest!” voegde ze eraan toe.
“Hoe…”
“Het moet dat eerste weekend gebeurd zijn,” zei ze. “De week dat ik naar de oriëntatie ging, besloot ik dat ik seks met je zou hebben. Ik ben meteen weer aan de pil gegaan. Maar ik moet het op de een of andere manier verprutst hebben.”
“Wat vind je ervan?” vroeg ik.
“Goed,” zei ze. “Ik was eerst geschokt, maar ik vind het goed. We krijgen een baby! En jij, Will?”
“Wow, eng,” zei ik. “Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik ben in shock, denk ik.”
“Nog vragen?” vroeg ze, met mijn pik nog steeds in haar hand.
“Uh, ik weet zeker dat die er zullen zijn…”
“We kunnen nog steeds seks hebben. De dokter zei dat het goed was.”
“Nou, dat is goed. Je bent zo’n geweldige neuker dat ik het moeilijk zou hebben om dat op te geven!”
Ze lachte en zei: “Dat hoeft niet. Je moet gewoon een penisverkleining krijgen.”
“Een wat?!”
“Een penisverkleining. Het is een simpele poliklinische procedure; je hoeft er alleen maar een paar centimeter af te halen. Je weet wel, voor de veiligheid. Ik heb een afspraak voor je gemaakt voor volgende week donderdag.”
Ik moet een angstige blik op mijn gezicht hebben gehad. Connie barstte in lachen uit en het was mijn beurt om haar een klap met het kussen te geven.
“Daar ga ik je voor straffen!” zei ik. “Dat was wreed!” We lachten allebei.
“Oh echt? Wat voor straf?”
“Ik ga je in je kont neuken.”
“Oh, beloftes, beloftes.”
De volgende paar minuten streelde en kuste ik haar buik. Al snel zoog mijn mond aan haar heerlijke clitoris.
Ik zei haar dat ik van haar hield. Zij zei dat ze van me hield. We bedreven de liefde opnieuw.
Ik trok praktisch bij haar in. We sliepen elke nacht samen. Ik vertroetelde haar. Ik masseerde haar. Ik kuste haar nog platte buik. We vrijden vaak, maar ik deed het rustig en traag. Ik was bang. Ik wilde niets kapot maken.
Mijn geest was een waas. Elke dag was een waas. Wat gebeurde er allemaal? Mijn geest raasde door vragen en twijfels. Was ik hier wel klaar voor? Wat voor vader zou ik zijn? Moeten we trouwen? Ben ik er klaar voor om te trouwen? Als we dat deden, hoe kon ik dan stiefvader zijn van een meisje dat ik vroeger neukte? Kan ik dit aan?
Ik was verliefd en doodsbang.
Thanksgiving was aangebroken. Connie stond erop om een grote maaltijd te koken, maar ik zei nee, ze is zwanger, ze moet het rustig aan doen. Ze zei nee, ze is pas een paar maanden zwanger, en ze wil het doen, en trouwens, Helen komt thuis voor de vakantie. Ze zei dat Helen maar een paar dagen vrij kon krijgen voor één feestdag, Thanksgiving of Kerstmis. Maar omdat veel van de zeer religieuze inwoners van Zuid-Amerika vrij wilden met Kerstmis, zou Helen moeten werken, en ze zou met Thanksgiving thuiskomen.
Connie had het er een paar keer over gehad hoe we het nieuws van onze relatie aan Helen moesten vertellen. Nu met haar zwangerschap, was het uitgegroeid tot een nog meer stressvolle gebeurtenis.
Helen zou woensdagavond komen vliegen. Connie vond het het beste dat ze Helen alleen op het vliegveld zou ophalen, haar naar huis zou brengen, bijpraten, en haar zou kunnen vertellen over onze training, de race, en onze relatie. En ik zou langskomen voor het Thanksgiving diner en dan zouden we haar samen de rest vertellen.
Helen’s vlucht had uren vertraging, ze landde uiteindelijk na middernacht. Helen was opgebrand en zij en Connie hadden niet veel tijd om bij te praten. Ze gingen naar bed en sliepen uit; toen ze wakker werden, vielen ze samen de taak van het voorbereiden van het feest aan.
Ik kwam rond drie uur ’s middags aan. Toen Connie de deur opendeed, gaf ze me een nauwelijks merkbaar hoofdschudden, om me te vertellen dat ze Helen niets had verteld. Oké, daar gaan we, dacht ik.
In de keuken zei Helen gedag, en omhelsde me hartelijk. Ze kuste me op de lippen.
“Fijn dat je er bent,” zei ze.
We hadden een groot diner, en het was een hartig festijn. Mooi gekookt, maximaal verorberd, en we ruimden als een team op.
We dronken wat na afloop. We zaten bij het zwembad.
“Helen, ik moet je iets vertellen,” zei Connie.
“Oké, wat?” Zei Helen kil. Ze keek me niet aan.
“Het gaat over Will…”
“Je neukt hem, is het niet…”
“Nee! Nou ja. We hebben weken getraind voor de marathon…we werden verliefd…”
“Verliefd, oh laat me niet lachen!” Helen kraakte.
“We deden…”
“Oh, alsjeblieft…”
“Het gebeurde gewoon!” onderbrak ik.
Er was een zwangere pauze van enkele ogenblikken.
“Het is net gebeurd?”
“Ja,” zei ik.
Er viel weer een lange stilte.
“Ik ben zwanger,” zei Connie zacht.
Helens pupillen verwijdden zich en haar oogleden trokken naar achteren. “Ben je zwanger? Oh mijn God, wie is de vader?”
“Nou, Will natuurlijk!” Zei Connie.
“Oh nee, je bent zwanger van Will’s baby?”
“Ja.”
Helen barstte in oncontroleerbare tranen uit en snikte een minuut lang. We waren hulpeloos. Uiteindelijk zakte het huilen genoeg zodat Connie tegen haar kon praten.
“Lieverd, wat is er aan de hand?” zei ze.
“Je bent zwanger van Will’s baby,” zei Helen.
“Ja.”
Een nieuwe storm van tranen stroomde uit Helens ogen.
“Ik ook!” schreeuwde Helen, samen met haar geschreeuw van pijn.
Connie draaide haar hoofd en staarde me aan. Haar ogen waren verwarde koude dolken.
“Oh shit!” Dacht ik bij mezelf. Het eenvoudige leven dat ik leidde was zojuist officieel zeer gecompliceerd